غوغای غم

بار بگشایید اینجا کربلاست	آب و خاکش با دل و جان آشناست
بر مشام جان رسد بوی بهشت	به به از این تربت مینو سرشت
ماه اینجا واله و سرگشته است	و آن شهاب ثاقب از خود رفته است
اربعین است اربعین کربلاست	هر طرف غوغایی از غم ها به پاست
گویی از آن خیمه های نیم سوز	خود صدای العطش آید هنوز
هرکجا، نقشی ز داغ ماتم است	هر چه ریزد اشک در اینجا کم است
باشد از حسرت در اینجا یادها	هان به گوش دل شنو فریادها
تا قیامت کربلا ماتم سراست	حضرت مهدی «حسان» صاحب عزاست

حبیب اللّه چایچیان (حسان)